جواب دخترم گفته اند: ویژگی دوستان واقعی هفت چیز است:
۱- دوست واقعی همیشه بهترین آرزوها را برایتان دارد. اگر او دریافت که شما در زندگیتان شخص موفقی هستید و اهدافتان در حال پیشرفت و موفقیت است، حتما از شما حمایت خواهد کرد.
۲- اگر شما با مشکلی روبرو شدید، میتوانید دوست واقعیتان را تشخیص دهید زیرا دوست واقعی سعی میکند که در این مواقع از درد و غمتان بکاهد و شما را از این جریان احساسی که در آن به سر میبرید، بیرون آورد.
۳- دوست واقعی کسی است که با شما صادق باشد و وقتی از او کمک خواستید، او حرفی نمیزند که شما را راضی و خوشحال کند بلکه او چیزی را خواهد گفت که فکر میکند به صلاح شماست. دوست حقیقی، شما را نصیحت میکند، در همه حال پشتیبان و حامی شماست و در مواقع مختلف به شما کمک میکند و شما را به راه درست و مثبت هدایت میکند.
۴- دوست واقعی همیشه حامی شماست. او شما را همینطور که هستید، قبول دارد و میپذیرد و هیچگاه تلاش نمیکند که شما را تغییر دهد. او شخصیت شما را با تمامی موارد مثبت و منفی قبول دارد.
۵- دوست واقعی به حرفهایتان گوش میدهد؛ دوستانی وجود دارند که در مواقعی که همه چیز رو به راه است با شما میمانند اما وقتی که شما با یک مشکل روبهرو میشوید، آنها ناپدید میشوند و در حل کردن مشکل شما هیچ کمکی نمیکنند؛ برعکس دوست واقعی کسی است که وقتی دید که شما با مشکل مواجه شدهاید، دست کمک و یاری به سوی شما دراز کند.
۶- یک دوست واقعی، شما را به بقیه دوستانش بهخصوص خانوادهاش معرفی میکند و شما را جزئی از زندگیاش میداند. در واقع شما یک نعمت یا موهبت الهی در زندگی او هستید.
۷- یک دوست واقعی نقاط ضعف شما را بروز نمیدهد و رازدار شماست. رازهایتان را فاش نمیکند و برای شما حقه و کلکی سوار نمیکند. یکی از اهداف دوستی این است که به حریم و خلوت یکدیگر احترام بگذارید. یک دوست واقعی به این مهم عمل کرده و پشتسرتان غیبت نمیکند.
دخترم؛ کسی که یک دوست وفادار بیابد، یک گنج پیدا کرده است.
*****
احادیث و روایاتی از آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در مورد دوست و دوستان شایسته:
1-. قارِن أهلَ الخَیرِ تَکُن مِنهُم ، وَ بایِن أهلَ الشَّرِّ تَبِن عَنهُم.
با نیکوکاران همراه باش تا از آنان باشى ، و از بدکاران کناره جو تا از آنان جدا باشى.
2- فِى الضِّیقِ یَتَبَیَّنُ حُسنُ مُواساةِ الرَّفیقِ.
خوبْ یارى رساندن به دوست ، در تنگنا آشکار مىشود.
3- ایَةُ الخِیانَةِ خِیانَةُ الخِلِّ الوَدُودِ وَ نَقضُ العُهُودِ.
منتهاى خیانت ، خیانت کردن به دوست صمیمى و شکستن پیمان است.
4- عندَ نُزُولِ الشَّدائِدِ یُجَرَّبُ حِفاظُ الإخوانِ.
نگاه دارندگان برادرى و دوستى، هنگام فرود آمدنسختىها آزمایش مىشوند.
5- علَى التَّواخِی فِى اللّهِ تَخلُصُ المَحَبَّةُ.
با برادرى در راه خدا ، محبّت خالص مىشود .
6- عَلَیکَ بِإخوانِ الصَّفاءِ فَإنَّهُم زینَةٌ فِى الرَّخاءِ وَ عَونٌ فِى البَلاءِ.
بر تو باد برادران پاکْ نهاد ، که در گشایش زینتاند و در بلا یاور.
7- عَلَیکَ بِالبَشاشَةِ فَإنَّها حِبالَةُ المَوَدَّةِ.
بر تو باد خوشرویى ، که خوشرویى ، کمند دوستى است.
8- صاحِبُ السَّوءِ قِطعَةٌ مِنَ النّارِ.
همنشین بد ، پارهاى از آتش دوزخ است
9- شَرُّ الاَصحابِ السَّریِعُ الاِنقِلابِ.
بدترینِ یاران ، کسى است که زود دگرگون شود.
10- شَرُّ اَصدِقائِکَ مَن تَتَکَلَّفُ لَهُ.
بدترین دوستت کسى است که براى او به زحمت افتى.
11- سَلُوا القُلُوبَ عَنِ المَوَدّاتِ فَإنَّها شَواهِدُ لا تَقبَلُ الرُّشا.
دوستى و محبّت را از دلها بپرسید که دلها گواهانى هستند که رشوه نمىپذیرند.
12- زِیادَةُ الشُّحِّ تَشینُ الفُتُوَّةَ وَ تُفسِدُ الأُخُوَّةَ.
بسیارىِ بخل ، جوانمردى را زشت و برادرى را تباه مىکند.
13- رَغبَتُکَ فِى زاهِدٍ فیِکَ ذُلٌّ.
میل تو به کسى که از تو دورى مىکند، خوارى است.
14- رُبَّ مُتَوَدِّدٍ مُتَصَنِّعٍ.
بسا دوستى که دوست نماست.
15- خَیرُالإخوانِ مَن لَم یَکُن عَلى إخوانِهِ مُستَقصِیا.
بهترینِ برادران، کسى است که نسبت به برادرانش پُر توقّع و سختگیر نباشد.
16- خَیرُ إخوانِکَ مَن سارَعَ إلَى الخَیرِ وَ جَذَبَکَ إلَیهِ وَ أمَرَکَ بِالبِّرِ وَ أعانَکَ عَلَیهِ.
بهترین برادر تو کسى است که به سوى کارهاى نیک بشتابد و تو را نیز به سوى آن بکشاند و به نیکوکارى فرمانت دهد و در انجام دادن آن، یارى ات کند.
17- حُسنُ اللِّقاءِ یَزیِدُ فِی تَأَکُّدِ الإخاءِ.
برخورد خوب بر استحکام برادرى مىافزاید.
18- ثَلاثٌ یُوجِبنَ المَحَبَّةَ: حُسنُ الخُلقِ وَ حُسنُ الرِّفقِ وَ التَّواضُعُ.
سه خصلت موجب دوستى است : خوشخویى ، مهربانى و فروتنى.
19- ثَمَرَةُ التَّواضُعِ المَحَبَّةُ.
دوستى میوه فروتنى است.
20- تَمَسَّک بِکُلِّ صَدِیقٍ أفادَتکَهُ الشِّدَّةُ.
به دوستى چنگ در زن که سختى روزگار، او را به تو ارزانى داشته است.
21- بِحُسنِ العِشرَةِ تَدوُمُ المَوَدَّةُ.
با نیکویىِ معاشرت، دوستى پایدار مىشود.
22- إیّاکَ أن تَجعَلَ مَرکَبَکَ لِسانَکَ فی غِیبَةِ إخوانِکَ أو تَقُولَ ما یَصیرُ عَلَیکَ حُجَّةً وَ فِی الإساءَةِ إلَیکَ عِلَّةً.
بپرهیز از اینکه زبانت را مَرکب غیبت برادرانت کنى ، یا سخنى بگویى که حجّت بر تو و بهانه بدى کردن به تو شود.
23- اِحذَر مُجالَسَةَ قَرینِ السُّوءِ فَإنَّهُ یُهلِکُ مُقارِنَهُ وَ یُردی مُصاحِبَهُ.
از همنشینى با دوست بد، دورى کن که همدمش را تباه و همراهش را خوار مىکند.
24- اُبذُل لِصَدیقِکَ کُلَّ المَوَدَّةِ وَ لا تَبذُل لَهُ کُلَّ الطُّمَأنینَةِ وَأعطِهِ مِن نَفسِکَ کُلَّ المُواساةِ وَ لا تَقُصَّ إلَیهِ بِکُلِّ أسرارِکَ ؛
تمامت دوستى را نثار دوستت کن ، امّا به او یکسره اطمینان مکن ، و با او، به کمال ، یکْدل باش، امّا همه اسرارت را با او بازگو مکن.
25- أعِن أخاکَ عَلى هِدایَتِهِ.
برادرت را در راه بردن [به نیکىها] یارى رسان.
26- اَلطُّمَأنِینَةُ إلى کُلِّ أحَدٍ قَبلَ الاِختِبارِ مِن قُصُورِ العَقلِ.
اطمینان به هرکس قبل از آزمودن او نشانه کم خِردى است.
27- اَلصَّدیقُ الصَّدوُقُ مَن نَصَحَکَ فِی عَیبِکَ وَ حَفِظَکَ فِی غَیبِک وَ آثَرَکَ عَلى نَفسِهِ.
دوست راستین، کسى است که تو را در [برطرف کردن] عیبهایت پند دهد ، هنگام غیبتت هواى تو را داشته باشد و تو را بر خود ترجیح دهد.
28- إخوانُ الصِّدقِ زِینَةٌ فِى السَّرّاءِ وَ عُدَّةٌ فِى الضَّرّاءِ.
برادران راستین در شادى ، زینت و در سختى ، ساز و سامان هماند.
29- اَلإخوانُ فِى اللّهِ تَعالى تَدُومُ مَوَدَّتُهُم لِدَوامِ سَبَبِها.
کسانى که براى خدا برادرى مىورزند ، دوستىشان مىپاید؛ زیرا عامل آن دوستىْ پایدار است.
30- اَلمُعینُ عَلَى الطّاعَةِ خَیرُ الأصحابِ.
بهترینِ یاران، کسى است که در راه طاعت خدا یارى کند.
31- اَلحَلیمُ مَنِ احتَمَلَ إخوانَهُ.
بردبار، کسى است که [لغزشهاى] برادرانش را بر تابد.
32- أخُوکَ مُواسِیکَ فِى الشِّدَّةِ.
برادر تو کسى است که هنگام سختى با جان و مال به تو یارى رساند.
33- اَلهَدِیَّةُ تَجلِبُ المَحَبَّةَ.
هدیه دادن ، دوستى مىآورد.
34- اَلسَّخاءُ یَزرَعُ المَحَبَّةَ.
سخاوت، موجب کشت محبت است.
35- اَلإنسانُ عَبدُ الإحسانِ.
انسان، بنده احسان است.
و امام حسن عسکری(علیه السلام) فرمودند: بهترین دوستانت کسی است که بدی تو را فراموش کرده و خوبیات را یادآور شود. و نیز فرمودند: بهترین برادر تو کسی است که خطای تو نسبت به خود را فراموش کند.
دخترم مواظب خودت باش و تلاش کن زود رنج و شکننده نباشی. گاهی به ما سر بزن. یاحقّ.