توصیه ای که بنده به شما دارم این است که شاید شما مطلب را بیش از اندازه بزرگ میکنی و به موضوع بیش از حد واکنش بخرج میدهی و در نتیجه برخوردهای شما و اعتراضاتتان به ایشان بقول خودتان از یکدیگر از نظر عاطفی دور شده اید! بنابراین شما هم تلاش کنید مطالعات معنوی خود را افزایش دهید و حتماً به توصیه های بنده در پیام قبل مو به مو عمل کنید در این صورت مطمئناً تغییراتی حاصل میشود.
خانم خوب و متدیّن؛ با مطالعه دو روایت ذیل از آقا رسولخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) شاید ما فرصتی برای غصه ها و گرفتاریهای دنیائی نداشته باشیم!!
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید: هر روز و شب قبر با صدای رسا بانگ می زند و می گوید: ای انسان، بدان و آگاه باش که:
1-. من خانه تنهایی ام، پس با خود انیس و مونسی بیاور- تا در کنار او اوقات خود را با نشاط سپری کنی.
2- من خانه مار و مور و گزندگانم، پس از قبل پادزهری آماده کن- تا در کنار او اوقات خود را با نشاط سپری کنی.
3- من خانه ظلمت و تاریکی ام، پس برای خود چراغی تهیه کن- تا در پرتو نور آن از ظلمت و تاریکی رهایی یابی.
4- من خانه خالی و پر از خاکم، پس برای خود فرشی مهیا کن- تا آن را در خانه ی خاکی خود بگستری و با آرامش خاطر روی آن استراحت کنی.
5- من خانه فقر و تهی دستی ام، پس گنج و ثروتی با خود بیاور- تا با استفاده از آن در سایه ی دارایی و بی نیازی به خوبی زندگی کنی.
در روایت دیگر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید: آگاه باشید به درستی که خانه ی قبر هر روز و شب فریاد می زند و ندا میدهد: ای فرزند آدم!
1-. اکنون بر پشت من راه می روی حال آنکه عاقبت در شکم من منزل می کنی.
2- اکنون بر پشت من شاد و سرمستی اما در شکم من محزون و غمگین خواهی بود.
3- اکنون بر پشت من معصیت و گناه می کنی اما در شکم من عذاب و شکنجه می شوی.
4- اکنون بر پشت من خندانی و قهقهه می زنی ولی در شکم من محزون و غمگین خواهی بود.
5- اکنون بر پشت من حرام می خوری، اما در شکم من خوراک مار و مور می شوی. یاحقّ.