احتیاج به صحبت کردن

نمي گم مومنم ولي بهياد خدا هستم، نمازم ترك نمي شه ب جز صبح ها، ولي وقتي دانشجو بودم با پسري كه بهم ابراز علاقه كرد دوست شدم، حتي قبل از شروع دوستي استخاره كردم و خوب امد ، خانوادم اطلاع داشتن ولي بعد از مدتي اين رابطه همراه شد به رابطه چون هدفمون ازدواج بود ولي من هميشه ناراحت بودم و هميشه گريه مي كردم از اين جريان راضي نيستم و اگر قصد ازدواج داريم خوب چرا گناه كنيم تا اين كه هر بار به بهانه اين را عقب مينداخت تا اين كه به همراه مادرا رفتيم ازمايشگاه و تو ان فاصله مادر اقا پسر كه واگذارش كردم به خدا به مامانم گفت من تا الان عقب مي انداختم چون بچهام خيلي كوچكه واسه ازدواج ان سال ٢٣ سال بوديم و همه چي ريخت بهم تا اين كه من با يكي ديگر ازدواج كردم و خدا را شكر همه چي خوب ولي من ارامش وجداني ندارم كمكم كنين بگين چه كار كنم كه اشتباهم جبران كنم و فراموش.
التماس دعا

جواب  اگر ما به هر دلیلی مانند اغوای شیطان و ضعف ایمان و همنشین شدن با افراد ضعیف الایمان و... گناهی را انجام دادیم در صورتی که از گناهمان واقعا نادم و پشیمان باشیم و از آن توبه و استغفار کنیم یقینا خدای مهربان گناه ما را می بخشد زیرا آغوش رحمت الهی به روی ما همیشه باز است. و خدای متعال کسی را از درگاه خودش نمی راند . بنابراین نسبت به انچه در گذشته اتفاق افتاده صادقانه با خدای مهربان توبه و استغفار کنید و به امرزش الهی خصوصا در این ایام مبارک و نورانی ماه مبارک رمضان امیدوار باشیم.