آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله)

سؤال: اگر کسي مالي را پيدا کند که : الف) قيمت آن کمتر از يک درهم است؛ب) قيميت يک درهم يا بيش از يک درهم است؛ آيا مي تواند آن ها را تصاحب کند؟

پاسخ:1.اگر لقطه، كمتر از يك درهم [كه تقريبا برابر با نصف مثقال نقره است، در اين تاريخ (7/1378)برابر با حدود هزار تومان است] باشد مي‏تواند با قصد تملك بر دارد

پاسخ:2.اگر لقطه، يك درهم يا بيش از يك درهم باشد]با احتمال پيدا شدن صاحبش، بايد يك سال تعريف كند و در صورتي كه از پيدا شدن صاحبش مايوس باشد، از طرف صاحبش صدقه بدهد.

سؤال: اگر كسي شك دارد كه مالي به او تعلق دارد يا نه، مي تواند به قصد تملک آن را بردارد؟

پاسخ:نمي‏تواند بردارد.

سؤال: اگر كسي مالي را به عنوان اين كه مال اوست بردارد و بفهمد كه مال او نيست، حکمش چيست؟

پاسخ:1-بايد آن را بلافاصله سر جايش بگذارد؛

پاسخ:2-اگر از زمان برداشتن، مدتي گذشته باشد كه احتمال برود در عدم دسترسي صاحبش به آن، تأثير داشته باشد، علاوه بر اين كه آن را سر جايش مي‏گذارد، قيمت آن را هم به فقير صدقه بدهد.

پاسخ:3-اگر از برداشتن، زماني گذشته باشد كه اگر آن را سر جايش بگذارد، احتمال عقلايي دسترسي صاحبش به آن نباشد و از طريق ديگر نيز امكان رساندن آن به صاحبش نباشد، بايد آن را از طرف صاحبش به فقير صدقه بدهد.

سؤال: اگر مالي را از كسي ببرند (مثل كفش) اگر بداند آنچه بر جاي مانده است مال كسي است كه كفش او را برده است، در صورتي كه از دسترسي به وي مايوس باشد، مي‏تواند آن را بر دارد؟

پاسخ:مي‏تواند آن كفش را بر دارد؛ و اگر كفش بر جاي مانده قيمتش از مال او بيشتر است مابه التفاوت را بهنيت صاحبش صدقه دهد.