سؤال155:منزلي است مسكوني كه شخصي در حيات آن را براي مدت سي سالحبس موقت نموده كه نزديكان وي هنگا مسافرت سالي 10 روز در انن خانه ساكن باشند،از تاريخ فوت آن مرحوم كه قريب بيست وپنج سال است كسي از نزديكان او با وجود اطلاع از حبس و وصيت مزبور در مسافرتهايشان به آن خانه نيامده اند،از اين رو،ورثه اقدام به فروش ان نموده اند ومشتري حاضر شده كه در صورت آمدن بستگان آن مرحوم به ان خانه طبق وصيت نامه به آنها اجازهٔ 10 روز سكونت بدهد بفرمائيد اين معامله چه صورت دارد؟
توضيح اينكه نظر واقف كه سكونت اقوام او است تا پايان مدت منظور (30 سال) در معامله شرط مي شود و خريدار با كمال اشتياق قبول مي كند، توضيح ديگر اينكه بيع و فروش خانه مرقوم هم به صلاح وراث وهم به صلاح موقوف عليهم است.
جواب:تا مدت حبس سر نيامده ورثه نمي توانند منزل را در اختيار ديگري قرار دهند ولي فروش آن با محفوظ نگهداشتن حق سكني براي موصي لهم مانع ندارد.
سؤال156:اگر شخصي ملكي را تا مدت هفده سال حبس موقت نمود كه منافع ملك بعد از هزينه خود ملك صوم و صلاة و غيره بشود و در اثناي اين هفده سال حابس ملك را فروخت آيا اين حبس صحيح است يا نه؟
جواب:بر فرض صحت حبس به فروش حبس باطل نمي شود ولي حبس براي صوم و صلاة خود حابس اشكال دارد.