آیةالله العظمی امام خامنه ای: اقسام نذر:
1. نذر «مشروط»: نذری است که معلّق بر چیزی باشد. این نوع نذر به سه صورت است:
الف: به شکرانه نعمت دنیوی یا اخروی.[1]
بـــ: برای دفع بلا و گرفتاری.[2]
جــ: برای بازداشتن نفس از عمل حرام یا مکروه.[3]
2. نذر «مطلق»: نذری است که بر چیزی معلّق نیست[4].[5]
آیات عظام: فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی: نذر دو قسم است:
1) نذر «مشروط»: مثلا بگويد: اگر بيمارم خوب شود انجام فلان كار بر عهده من است «نذر شكر» يا اگر فلان كار زشت انجام دهم فلان كار خير را انجام دهم «نذر زجر».
2) نذر «مطلق»: یعنی بدون هيچ قيد و شرطى بگويد: «لله علىّ» يا «براى خدا بر عهده من است» كه فلان كار را انجام دهم.[6]
[1] {مثل این که بگوید}: اگر خداوند به من فرزند سالمی عطا کند، برای خدا بر من است که چهل فقیر را غذا دهم؛ در این مثال، اطعام متوقّف بر داشتن فرزند سالم است که به شکرانه آن این نذر انجام می شود.
[2] {مثل این که بگوید}: اگر خداوند پدرم را شفا دهد، برای خدا بر من است که چهل شب زیارت عاشورا بخوانم.
[3] {مثل این که بگوید}: اگر دروغ گفتم، برای خدا بر من است که یک فقیر را غذا دهم.
[4] {مثل این که بگوید}: برای خدا بر من است که ماه رجب روزه بگیرم.
[5] رساله آموزشی، ج2، ص 309.
[6] توضیح المسائل مرحوم آیةالله العظمی فاضل لنکرانی، مسأله 2771. توضیح المسائل آیةالله العظمی مکارم شیرازی، مسأله 2273.