آیةالله العظمی امام خامنه ای: {نذر یعنی} ملتزم دانستن خود به اینکه عملی را برای خدا به نحو مخصوص انجام دهیم.[1]
آیات عظام: امام خمینی، اراکی، وحید خراسانی: نذر یعنی انسان ملتزم شود برای خدا كار خيري بجا آورد، يا كاری كه نكردن آن بهتر است ترك کند. (اراكي: يا ملتزم شود به اين كه مالي ازاموال او ملك ديگري باشد.)
آیات عظام: گلپايگاني، خوئي، فاضل، تبريزي، سيستاني، صافي، نوري، مظاهری:نذر یعنی انسان بر خود واجب کند برای خدا؛ كار خيري را بجا آورد، يا كاري را كه نكردنش بهتر است ترك کند.
آیةالله العظمی بهجت: انسان مي تواند با نذر كردن، انجام یا ترک كاري كه مطلوب یا نهی شارع هست، بر خود واجب كند.
آیةالله العظمی مكارم: نذر یعنی انسان کار خيري را براي خدا بر عهده خود قرار دهد، يا كاري كه ترکش بهتر است، ترک کند.
آیات عظام: زنجاني، سبحانی: نذر یعنی انسان براي خدا چيزي را در عهده خود قرار دهد. (خواه انجام و خواه ترك كاري باشد).[2]
[1] رساله آموزشی، ج2، ص 307.
[2] توضیح المسائل مراجع، مسأله 2640.