حكم وطى حيوان و اقرار به آن

سؤال  25 - عمرو با زيد سابقه خصومت داشته و در پيش چند نفر اقرار كرده كه حيوان زيد را وطى نموده و بعد از اين اقرار، عمرو در نزد يك نفر روحانى محل قسم ياد كرده كه اقرار او مبنى بر شوخى و مزاح بوده و اصل عمل از وى صادر نشده اقرار و انكار فوق مسموع است يا نه؟

جواب:  در فرض سئوال اقرار مقر نسبت به آنچه بر ضرر خود او است حجت است و اما نسبت به صاحب حيوان حجت نيست عليهذا اگر مالك حيوان شك كند كه حيوان او موطوئه شده يا نه بر او واجب نيست احكام موطوئه را از قبيل نجاست بول، و حرمت گوشت و سوزانيدن، بر آن حيوان مرتب كند و لكن مىتواند با قرار مقر قيمت را از او مطالبه كند و حيوان را به مقر رد كند و بعد خود مقر بينه و بين الله بوظيفه خود عمل كند.

سؤال  26 - افرادى هستند كه در اثر زيادى شهوت به حيوانات حرام گوشت نزديكى مىكنند ايا اين عمل از گناهان كبيره است يا صغيره و آيا حد شرعى دارد يا نه؟

جواب:  اين عمل شنيع حرام است و در صورت اثبات در محضر حاكم شرع موجب تعزير است.