العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > تقیّه:
فتاوای آیت الله العظمی گلپایگانی (قدس سره)
سؤال: اگر در صف جماعت نماز، شخصى قصد نماز خود كند، و در قيام و قعود با جماعت هم آهنگ باشد اشكال دارد يا خير؟.
جواب: در فرض سؤال، اگر اين عمل از جهت تقيه و واجد نبودن امام، شرائط امامت را باشد، عيبى ندارد، و در غير اين صورت، ترويج باطل و نفاق است و بعد در صورت تمكن نماز را اعاده نمايد.
سؤال: اگر شخصى امام جماعت مسجدى را عادل نداند و وارد مسجد شود و ببيند كه نماز جماعت مىخوانند آيا به جهت فضليت اول وقت يا تقيه مىتواند در صف جماعت ايستاده و نماز خود را فرادى بخواند، ولى با جماعت به ركوع و سجود رود يا نه و اگر جايز باشد مىتواند قرائت نماز مغرب و عشا را آهسته بخواند يا خير؟.
جواب: هر گاه امام جماعت را عادل نمىداند نمىتواند اقتدا كند و اگر بنحو انفراد هم بخواند و مردم متوجه شوند و عمل او ظاهر در تفسيق امام باشد نمازش اشكال دارد و قرائت نماز مغرب و عشا را در مورد سؤال نمىشود آهسته خواند
سؤال: نماز واجب را با جماعت عامه خواندن - با توجه به اين كه علاوه بر عدم عدالت، شرائط ديگر را هم رعايت نمىكنند، مثلا اتصال را شرط ندانسته و شنيدن صداى امام را بوسيله بلندگو كافى مىدانند - جايز و مسقط تكليف است يا نه؟.
جواب: شركت در جماعت عامه، در حال اختيار، خوب است، ليكن نماز را اعاده نمايند و در حال اضطرار و تقيه - با مراعات شرائطى كه مورد تقيه نيست - نماز خواندن با آنان كافى و بى اشكال است.
سؤال: در رساله شريفه فرموده‌ايد كه امام جماعت بايد دوازده امامى باشد اكنون كسى كه در حال تقيه و ضرورت، اقتدا به امام جماعت اهل سنت مىكند چرا نبايد نمازش را اعاده نمايد؟.
جواب: در حال تقيه اگر مندوحه دارد بايد اعاده كند و اگر مندوحه ندارد نمىتواند اعاده نمايد و مجزى است و دليل آن اخبار تقيه است.
