حکم شک در طهارت و تطهیر (مرجع تقلید: آیةالله فاضل لنکرانی)

سوال باسلام برای فهمیدن؛ یک حکم از احکام، توضیح میخواستم، البته، ابهام در فهم این حکم باعث شد. با سوال رو به رو بشم.
سوال اول:
بدن یا لباس یا زمین یا فرش یا ظروف یا هر چیز نجسی رو وقتی توسط آب بطور کاملا شرعی و صحیح، شستشو داده و تطهیر کردم. برخی وقت ها ، البته با وجود انجام دادن این تطهیر کاملا درست, باز دچار این شک میشم که، شاید این شستن یا تطهیر نمودنم؛ ناکافی و ناقص یا بکل غلظ صورت گرفته باشه. خوبیه هم اکنون، آیا باید به این شکی که دچار میشم. بی اعتناء باشم؟
یا نه، به شک ام فقط به قوت این حکم شرعیکه می گوید: "چیزی نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است."، اعتناء کرده و با وجود مرتکب شدن به عمل اسراف، که مورد نهی کلام الله مجید است، تطهیر کردن را از نوع تکرار کرده، تا به تطهیری کاملا درست برسم؟

سوال دوم:
آیا، این حکم فقهی که می گوید: "چیزی نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است." بدین معنا است که بعد از اتمام تطهیر کاملا درست، ظروف یا بدن یا لباس یا هرچیزی و هر شئی، اگر شک کنیم. این تطهیر مان را ناقص و اشتباه انجام داده ایم. باید با اعتناء کردن به این شک مان، عمل تطهیر را، از نوع تکرار.... تا به پاکی برسیم.؟
توضیح اینکه: با اجازه مرجع حی (آیةالله وحید) به تقلید از میت (آیةالله فاضل) باقی مانده ام. والسلام و خداحافظ.
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(قدّس سرّه)