مراتب امر به معروف و نهى از منکر

١ – امر به معروف کسانی که زندگی اشرافی دارند

سؤال: آیا شما مى دانید روحانیت حاکم در کشور چه ظلم و ستمى بر مردم روا مى دارند؟؟ آیا شما از زندگى اشرافى آقایان هم کیش خود خبر دارید؟ آیا وظیفه شما همین سکوت کردن است؟ آیا فقط کار مهم شما گفتن احکام شرعى ظاهرى است؟ آیا پیامبر و امام هم نسبت به مردم این همه بى تفاوت بودند؟؟!!

جواب: سعى ما این است که خودمان زندگى متوسطى داشته باشیم و بحمدالله داریم، و به دیگران هم توصیه کرده و مى کنیم، ضمناً توجّه داشته باشید در تبلیغات رسانه هاى خارجى دروغ و بزرگ نمایى فراوان است.

٢ – نهی از منکر مراجع عظام در برابر بی عدالتی ها

سؤال: سکوت علما ( خصوصا مراجع عظا م ) در برابر بی عدالتیها و تضعیف حقوق مستضعفین به ویژه توسط افرادی که ظاهر مذهبی دارند چه حکمی دارد؟

جواب: ان شاء الله سکوت نمی کنند و به وظیفه خود عمل می کنند خواه مؤثر بیفتد یا نه.

٣ – امر به معروف همسر به مرتب خواندن نماز

سؤال: همسر من در خواندن نماز تنبلی و کاهلی می نماید و هر چه به او تذکر می دهم بعضا دوباره مشاهده می کنیم در نماز تنبلی می نماید و نمازهایش قضا می شود ... حال وظیفه من در قبال ایشان و دینم چیست؟

جواب: باز هم به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر ادامه دهید و مأیوس نباشید ان شاء الله مشکل حل خواهد شد.

٤ – قصد قربت در امر به معروف

سؤال: آیا در امر به معروف و نهى از منکر قصد قربت شرط است؟

جواب: قصد قربت شرط نیست ولى بدون آن ثواب به کسى نمى دهند.

٥ – مضر بودن امر به معروف و نهی از منکر

سؤال: اگر امر به معروف و نهى از منکر در اداره باعث شود که انسان از مزایایى همچون اضافه کار و یا پاداشهاى دیگر محروم شود، آیا باز هم واجب است؟

جواب: اگر موجب ضرر و زیان مهمّى نشود واجب است.

٦ – ملتزم نکردن همسر به امور شرعی

سؤال: اگر مردى همسرش را به امور شرعى و وظائف دینى ملتزم نکند، آیا فاسق محسوب مى شود؟

جواب: اگر مى تواند نهى از منکر کند و ترک نماید، فاسق است.