فتاوای آیت الله العظمی گلپایگانی (قدس سره)

سؤال 940 - هر گاه كسى عهد كند كه مدت چهل روز متوالى نماز ظهر را در وقت فضيلت آن بخواند اگر يك روز عذرى براى او پيش آمد كرد مثلا جنب شد و تا ساعت چهار بعد از ظهر نتوانست خود را به آب برساند در صورتى كه مىداند تا ساعت چهار دست رسى به آب ندارد آيا بايد تيمم كند يا نماز را تأخير بيندازد بر خلاف عهدى كه كرده و ديگر اينكه بفرمائيد انسان مىتواند چنين عهدى بكند يا نه

جواب: عهد مذكور اگر با صيغه شرعيه بوده صحيح است و آن يك روز كه مقدور نبوده در تأخير نماز معذور است و اين در صورتى است كه چهل روز مخصوص را عهد كرده باشد و اگر يك چهل روز عهد كرده احتياط لازم آن است كه چهل روز ديگر به همين نحو بخواند.

سؤال 941 - آيا در عهد هم مانند نذر صيغه لازم است يا خير و نيز متعلق عهد مانند متعلق نذر لازم است رجحان داشته باشد يا نه.

جواب: بلى در عهد هم صيغه لازم است و به مجرد نيت منعقد نمىشود ولى در متعلق عهد رجحان لازم نيست و همين اندازه كه مرجوح نباشد كافى است پس اگر عهد كند كه فعل مباحى را انجام دهد منعقد مىشود بلى اگر عهد كند عملى را كه ترك آن ارجح است بجا آورد يا عهد كند ترك نمودن عملى را كه فعل آ

 ارجح است منعقد نمىشود.

سؤال 942 - صيغه عهد را بيان فرمائيد.
جواب: صيغه عهد اين است كه بگويد (عاهدت الله) يا بگويد (على عهد الله)

سؤال 943 - اگر زن بى اجازه شوهرش عهد كرد و تخلف عهدش را نموده در اين صورت كفاره به آن زن واجب است يا نه و اگر مستحق پيدا نشد و به فقير نرساند مىتواند به عالم بپردازد و در صورت پرداخت چه اندازه كفاره بايد بدهد.

جواب: در فرض مسأله چنانچه عهد مربوط به مال بوده ولو مال خودش عهدباطل است و اگر مربوط به مال نبوده مانند روزه و مانند آن و تخلف كرده كفاره بر اين زن واجب است بنا بر احتياط لازم و كفاره آن، كفاره افطار عمدى روزه ماه مبارك رمضان است و به عالم غير مستحق نمىتوان داد